Na współczynnik efektywności wpływ mają różne czynniki. Najważniejszym z nich jest różnica temperatury pomiędzy źródłem (gruntem) a systemem grzewczym. Czym mniejsza jest więc taka różnica temperatury, którą „skompensować” musi pompa ciepła, tym wyższy jest też współczynnik efektywności. Z jednej strony można to osiągnąć, utrzymując temperaturę dolnego źródła na możliwie wysokim poziomie, np. dzięki wykonaniu głębszych odwiertów lub mniejszemu wychładzaniu podłoża gruntowego. Z drugiej strony temperatura zasilania po stronie systemu grzewczego powinna być możliwie niska – temperatura zasilania typowa dla płaszczyznowych systemów grzewczych (ogrzewanie podłogowe lub ścienne) wynosi 35°C. Nie oznacza to, że możliwość wykorzystywania energii geotermalnej zasadniczo nie istnieje, jeśli nie zostaną spełnione takie warunki brzegowe – oznacza to jedynie, że pompa ciepła będzie pracować mniej efektywnie.
Istotne znaczenie dla efektywności całego systemu ma współdziałanie wszystkich elementów (uzyskanie dostępu do gruntu, optymalne instalacje wewnętrzne, niewielka różnica temperatur). Wysoką efektywność można zatem uzyskać wyłącznie dzięki starannemu, fachowemu projektowaniu i wykonaniu instalacji.Dwa wieloletnie badawcze programy testowe Instytutu Solarnych Systemów Energetycznych im. Fraunhofera (ISE) we Fryburgu przepro wadzone na ok. 200 instalacjach pomp ciepła (obiekty nowo wybudowane, jak też i zmodernizowane) pokazały, że w przypadku starannie zaprojektowanych i wykonanych instalacji możliwe jest uzyskanie współczynników efektywności powyżej 4. Najlepiej wypadają przy tym gruntowe pompy ciepła. Wyniki pomia rów efektywności pracy gruntowych pomp ciepła, pozyskane z badań prowadzonych przez producentów pomp ciepła na terenie Polski potwierdzają również tę prawidłowość.
