Najbardziej rozpowszechnioną w Polsce technologią umożliwiającą korzystanie z geotermii płytkiej są pionowe GWC. W takim przypadku wykonuje się odwierty w gruncie.
Następnie w odwiercie montuje się rury wykonane z polietylenu (HDPE, HDPE-RC) lub polietylenu sieciowanego (PE-Xa). Mogą one mieć postać jednego obiegu – „pojedynczy wymiennik w kształcie litery U” lub dwóch oddzielnych obiegów – „podwójny wymiennik w kształcie litery U” –, które przy głowicy pionowego GWC zbiegają się w dwa ciągi instalacyjne. Podwójny pionowy GWC wykazuje ok. 15% większą efektywność energetyczną i daje większe bezpieczeństwo użytkowania z odwiertu (np. w przypadku nieszczelności jednego obwodu). W celu ułatwienia montażu rur oraz uniknięcia uszkodzeń do wywierconego otworu wprowadza się prefabrykowane wiązki rur rozwijane z bębna.
Roztwór ten jest nośnikiem transportującym energię geotermalną z gruntu do pompy ciepła. W wyjątkowych przypadkach (np. w strefach ochronnych ujęć wody) instalacja może być eksploatowana również przy zastosowaniu czystej wody. Jeśli trzeba będzie zrezygnować z glikolu, to z uwagi na ograniczoną temperaturę na zasilaniu (ryzyko tworzenia się lodu i uszkodzenia instalacji) należy liczyć się z koniecznością wykonania głębszych odwiertów i poniesienia wyższych kosztów. Aby rury pionowego GWC mogły stykać się ze skałą w optymalny z termicznego punktu widzenia sposób, do wywierconego otworu wprowadza się jeszcze dedykowany materiał wypełniający. Aby zapobiec powstawaniu komór powietrznych i wodnych, materiał wypełniający musi być podawany zawsze od dołu do góry. Ulepszone właściwości materiału wypełniającego, jak np. wysoki współczynnik przewodzenia ciepła, powodują, że transport ciepła jest lepszy, a dzięki temu cała instalacja staje się bardziej efektywna. Ważnym aspektem wykonawczym jest ponadto stosowanie dystansowników montowanych na rurach pionowego GWC. Zadaniem dystansowników jest utrzymanie stałej odległości pomiędzy rurami zasilania i powrotu pionowego GWC, tak żeby ustrzec instalację przed tzw. zwarciami termicznymi, czyli negatywnym w skutkach przekazywaniem ciepła z rur zasilania pompy ciepła do rur powrotu.
W przypadku instalacji wykorzystujących kilka pionowych GWC łączy się je na rozdzielaczu. Może on znajdować się na zewnątrz budynku w studni rozdzielaczowej lub też w pomieszczeniu technicznym. Z rozdzielacza rury doprowadzane są do pompy ciepła. Na odcinku pomiędzy pionowym GWC a rozdzielaczem rury dobiegowe układa się poziomo w obsypce żwirowej na głębokości zapewniającej ochronę przed mrozem i z lekkim wzniosem, aby zagwarantować odpowietrzenie systemu.